Hmja. Na wat verdieping, o.a. in mijn oude studieboeken ;-p zie ik dat er best veel definities zijn, afhankelijk van hoe je ernaar kijkt. Ik denk dat dat simpeler kan. Ongeveer zo graas ik het bij elkaar:
- Wat is je doel (als mens, netwerk, organisatie, community of practice)
Het is al best wel een groot ding als je hier duidelijkheid over hebt. Als je ontdekt waar het werkelijk om draait, wat de essentie is. - Welke kennis is nodig om dat doel te kunnen bereiken?
Altijd een leuke vraag om in te duiken: wat moet je weten om je ding te kunnen doen? - Welke kennis is er beschikbaar?
Vaak al best lastig om hier zicht op te krijgen, vooral als organisaties wat complexer worden. - Zit er een gat tussen wat er nodig is en wat je hebt?
Als je wéét wat je niet weet, ben je al een heel eind. - Hoe vul je het gat op?
Je hebt grofweg twee opties: opleiden of meer mensen betrekken. - Hoe zorg je dat bestaande kennis vindbaar is en behouden blijft?
Trap niet in de valkuil om dat meteen in ICT te zoeken! Het kan bijvoorbeeld ook door verhalenvertel avonden, door een meester-gezel systeem of door een mooie bibliotheek. Technologie kan zéker helpen, altijd wel. Maar het is een middel, niet een doel. - Hoe help je mensen van elkaar te leren door kennis uit te wisselen?
Hier komt cultuur om de hoek. Een open en delende houding van mensen, een omgeving waarin het niet eng is om te laten zien wat je kan of weet, en ook wat je niet kan of weet! - Hoe help je mensen om samen kennis verder te ontwikkelen?
Dit gaat meer om middelen: krijgen mensen wat ze nodig hebben om op kennis voort te borduren en deze uit te bouwen? - Hoe zorg je dat men elkaar kan vinden?
Hoe zorg je dat men weet wie wat weet, wie wat wil, wie waar behoefte aan heeft, wie wat te geven heeft? Leren met en van elkaar is heel erg effectief. En leuk. Het vinden van kennis is één, maar het is duizend maal slimmer om te zorgen dat mensen elkáár kunnen vinden.
Bart van der Meij zegt
Hé Sanne,
Fijn dat je KM zo hebt versimpeld… ik herken veel uit de KM-theorie, vooral uit de meer westerse modellen: kennis(sen) ontsluiten.
Inmiddels is KM het ‘systeemdenken’ voorbij en gaat het veel meer over het herinrichten van organisaties en processen. Eigenlijk om het omvormen van organisaties tot innovatieve, organische ‘velden’, die in staat zijn beter te leren (en luisteren) en zo sneller op de dynamische omgeving in te spelen.
Klinkt allemaal een beetje als consultancy-taal, maar de werkelijke uitdaging is dus nu om KM geen ‘ding’ op zich meer te laten zijn, maar in het wezen van organisaties te laten plaatsvinden.
Iemand die je daar eens in zou kunnen volgen is bv. Mark McElroy (http://www.macroinnovation.com/index.htm, één van de grondleggers van duurzame innovatie.
Ondertussen wordt er in de KM-keuken nog gewoon gewerkt met mooie tools en de KM-processen die jij beschrijft. :)
Hartelijks,
Bart
Sanne Roemen zegt
He Bart, dank voor de link. Hartstikke mooi. KM raakt het hart van de organisatie, dat is helemaal waar. Merk wel dat klanten wat angstig kunnen reageren als je dat vanaf het begin al zo benoemt…
Maar dat doet er niet zo toe. Leuk is dat ik steeds meer werk voor communities of practice, dus groepen waarbij het kennis(sen) uitwisselen hun core “business” of bestaansrecht is. Dat is enorm gaaf spelen!!!
realoomph zegt
[New Post] Kennismanagement… wat is dat eigenlijk? – via #twitoaster http://www.sanneroemen.nl/kennismanageme…
Steven de Groot zegt
Dag Sanne,
Al 7 jaar terug schreven we het boek Kennis in uitvoering. Werkboek kennismanagement als antwoord op vragen van klanten ‘Nu hebben we alles gelezen over KM, wat moeten we nu doen?’. Op onze site http://www.kultifa.nl/Kennismanagement.htm gratis te downloaden uitbreiding waaronder het boekje KM voor het MKB.
Succes verder!
Gr Steven