Sanne Roemen

14.09.2010

De zeester en de spin, een van mijn favoriete boeken nu in het Nederlands!

Een van mijn favoriete en meest inspirerende boeken is The Starfish & The Spider, the unstoppable power of leaderless organisations van Ori Brafman en Rod Beckstrom. A.W. Bruna heeft het (eindelijk) in het Nederlands vertaald en ik had de eer er het voorwoord voor te mogen schrijven. Apetrots en zonder verdere omwegen plaats ik het hier voor jullie:

“Als je van een spin de kop afhakt gaat hij dood, maar wanneer je van een zeester een poot afsnijdt groeit er een nieuwe poot aan. Bovendien kan de losse poot uitgroeien tot een hele nieuwe zeester.” Deze metafoor gebruiken auteurs Brafman en Beckstrom om te illustreren dat traditionele top-down organisaties het tegenwoordig steeds vaker verliezen van nieuwe, zeester-achtige netwerken zonder leiders. Voorbeelden zijn Kazaa, Skype, Al Qaeda, Wikipedia, Apache (zowel de Indianenstam als de open source server) en het Internet zelf.

Brafman en Beckstrom beschrijven een maatschappij waarin de kleintjes overleven en waarin tegelijkertijd de waarde van een netwerk exponentieel stijgt met elk nieuw lid. De kracht van deze  chaos is dat het een een voedingsbodem is voor creatieve maar helaas soms ook destructieve ideeën. De kennis bevindt zich in de rafelranden. Hier heeft iedereen de fundamentele behoefte om bij te dragen, los van financiële prikkels. Dit is de wereld waarin ik leef en werk en sinds dit boek begrijp ik waarom om mij heen de dingen vaak goed lukken.

Een essentieel ingrediënt van een zeester-organisatie is de katalysator. In de chemie is dit een stof die de reactie tussen twee andere stoffen versnelt of vertraagt zonder daarbij zelf te veranderen. In sociale netwerken is dit de persoon die mensen zodanig verbindt dat het geheel meer is dan de som der delen. Het is iemand die inspireert en een hoge tolerantie voor chaos heeft. Hij of zij organiseert niets, voert niet uit maar laat anderen het heft in handen nemen. Volgens de auteurs vertrekt deze katalysator op een gegeven moment. Ik ken persoonlijk een paar van dit soort mensen en hoewel ze naarmate het netwerk sterker wordt steeds verder terugtreden blijven ze juist wel vaak zichtbaar als inspirator.

In 2007 stuitte ik in San Francisco samen met Martijn Aslander (een van de katalysatoren uit mijn netwerk) op dit boek. We zagen voor het eerst de wereld waarin wij allebei leven en werken op zo’n heldere manier beschreven. Onze wereld is er een van zelfstandige pioniers, creatieven, wereldverbeteraars en ondernemers, die in steeds wisselende verbanden mooie projecten realiseren. Een samenspel van netwerken, open verbindingen, gedistribueerd leiderschap en bewegingen die uit het niets lijken te ontstaan. Mensen die soms om de gevestigde orde heen werken en “met hun laarzen in de modder en hun hoofd in de wolken” bergen verzetten.

Radicale verandering, creatief denken en een innovatieve cultuur zijn nodig in de huidige turbulente tijd en dit boek beschrijft organisaties die nu succesvol zijn. De zeester en de spin gaat over het mobiliseren van mensen rond een gemeenschappelijk doel. Dit boek is een van de meest relevante en inspirerende boeken van dit moment.

Sanne Roemen spreekt over en helpt maatschappelijke organisaties bij het bereiken van hun doelstellingen door het mobiliseren van netwerken met behulp van social media. Sanne blogt op www.sanneroemen.nl

Bestel “De Zeester en de Spin” via managementboek.nl [aff]

Published on september 14, 2010

Tags

Lees Interacties

Reacties

    • @realoomph Eerst #We-think nu Starfish!Cool! Leuk dat jij het voorwoord hebt geschreven! Verplichte lit. voor iedere onafhankelijke denker!

  4. Prachtboek! Wat heerlijk dat je daar het voorwoord voor mocht schrijven. Heeft mij destijds ook de ogen doen openen. Voor de liefhebber kun je hier de visuele versie van de Engelse variant bekijken http://www.slideshare.net/TraindeTrainer/the-unstoppable-power-of-leaderless-organisations

    Wat ik me ben blijven afvragen is waar de grens dan ligt tussen het zijn van een katalysator en een inspirator en een spider. Zoals uit het boek blijkt, verwordt een starfish tot een spider als hij bezittingen krijgt waar hij aan hecht. Mensen willen hun bezittingen over het algemeen beschermen, is de theorie. Als een structuur van plat hierarchisch wordt dan kan dat het einde zijn van het succes van het netwerk. De verontwaardiging die bijvoorbeeld ontstond toen heel veel tweets ineens verdwenen, vond ik daar een voorbeeld van. Waar hecht je aan?

    Soms denk ik dat katalysatoren helemaal niet zo zichtbaar zijn als we denken. Dat het juist de onzichtbare krachten zijn die ’t ‘m doen. In het kader van: “It’s amazing what you can accomplish if you do not care who gets the credit”.

  6. Mooi verwoord welke waarde de inhoud van dit boek voor jou heeft (gehad). Dat is voor mij al behoorlijk inspirerend :-D