Er is nogal wat te doen om de ouderenzorg. Hugo Borst schreef een klinkend manifest over hoe het beter kan en de tweede kamer schaart zich daar achter. Ik blijf me afvragen hoe we mensen in natte luiers kunnen laten zitten, koekjes bij de koffie wegbezuinigen en bejaarden vastbinden in hun stoel omdat we ze anders kwijtraken. Welke depersonalisatieslagen moet je doorgemaakt hebben om zo onmenselijk met een ander te kunnen omgaan?
Dus besluit ik het dan maar zelf te doen. Ik heb nog pakweg vijfendertig jaar de tijd om het voor mezelf en een aantal gelijkgestemden goed te regelen. Als ik nu vast begin met sparen en hier en daar voorzichtig het animo van mijn vriendenkring peil komt het vast goed. We kopen met een groep een eigen pand, zorgen voor elkaar en wat niet samen lukt kopen we particulier in. Dit zijn de vereisten:
- Op elke twee bewoners woont er één jonger persoon. Een student of een jonge statushouder. Zij zorgen voor diversiteit, leven in de brouwerij, het zwaardere tilwerk (kratjes bier, dozen wijn, onszelf). En ze zijn er om spelletjes mee te doen.
- Een goede filmzaal is uiteraard onontbeerlijk. We downloaden natuurlijk allemaal naar hartenlust, maar het moet ook ergens vertoond worden. Dat betekent een reusachtig scherm, een dolby stereo surround geluid en tegen die tijd waarschijnlijk ook mogelijkheden voor 3D, VR, AR, MR of whatever vorm van R. We willen trillend op onze stoel weggeblazen worden door hoge kwaliteit remakes van Alien 1 tot en met 87, alle films van Tim Burton en David Lynch en natuurlijk met pasen Jesus Christ Superstar voor het meezingen.
- Culinair gaan we helemaal los. Er is een gemeenschappelijke keuken met zo’n gigantisch fornuis annex houtkachel. De robuuste kaas- en vleesplanken worden vanaf een uur of 15.00 (Vijf in de klok dus borrelen!) aangesleept. Boeuf Bourgignon, Coq au Vin, Beef Wellington, Hazenpeper, Bisque a l’Homard, pommes Dauphines en andere hoogstandjes maken ons tonnetjerond. Bij elke maaltijd vloeit de wijn rijkelijk, met als resultaat ook een stevige middagdut…
- …in de hangmat in de lommerrijke tuin, tussen twee ruisende oude bomen met een schare aan kwetterend hupsend vogelspul erin. Een kabbelend aquaponicssysteem, een aantal knuffelezels, geitjes en kippen bij de hand. En heel veel zitjes in zon of schaduw. Voor wie nog iets met lichaamsbeweging doet lijkt ons een driving range wel fijn, om onze lange golfslagen te oefenen. En misschien een paar schommels, dat blijft toch leuk om te doen. En anders voor de kleinkinderen.
- Ontspannen doen we in onze eigen spa. Er zijn diverse kruidenbaden om eindeloos in te dobberen (gezekerd, uiteraard) en een aantal sauna’s van diverse temperatuur en met wellustige bouquets van parfumiers om onze zintuigen maximaal te prikkelen. Hier graag een paar professionele sekswerkers. (Vooral om waar nodig de mannelijke bewoners te ontluchten zodat ze ons een beetje met rust laten).
- Een reusachtige bibliotheek. We lezen tegen die tijd allemaal liever digitaal want grote letters en een verlicht, contrastrijk scherm. De bibliotheek is voor de geur van pijp en oude boeken. Daarin horen dan de nodige luie stoelen, schemerlampen die enkel jouw holletje belichten en warme dekentjes voor over de benen. Dit is het domein van een aantal zeer gedistingeerde wat oudere katten. Siberische katten, want ik heb gehoord dat die hypo allergeen zijn. Voor op schoot of in je nek. Waar je maar wat warmte en spierpijnverlichting kan gebruiken.
- Tot slot: er is en gruizige kelder (met traplift) met van tientallen jaren verschraald bier op de vloer en dikke lagen oude concertposters aan de muren en een lullig podium van pallets met perzische tapijten erop. Een zanginstallatie en twee verrotte marshall amps. En dat dan al die bands waar ik nu van hou en die tegen die tijd ook meer dan geriatrisch zijn daar komen spelen. Metal, punk, funk, soul, rap, hiphop etc. Bij ons hoeven ze niet aan te komen met schlagers. We wagen een dansje in de mosh-pit en vallen elkaar vanaf negen uur ‘savonds takkielam in de armen om elkaar te feliciteren met onze geslaagde oude dag.