Zes manieren om uit de bocht te vliegen als luisteraar

Heb jij wel eens ervaren dat iemand met 100% onverdeelde aandacht naar jou luisterde? Hoe was dat? Lekker he? Best zeldzaam ook? Goed luisteren is lastig, er zijn zoveel manieren om uit de bocht te vliegen. Ik zet hier maar eens op een rijtje hoe ik wel eens uit de bocht vlieg. Doe er je voordeel mee.

1: ik laat me afleiden. Ik zit naar mijn telefoon te kijken, met mijn hand of voet te wiebelen, met een pen te klikken. Of ik laat mijn gedachten een loopje met mij nemen. Je zei iets waar ik op door ging associeren, of ik herinner me ineens een te doene boodschap.
2: ik onderbreek je. Kennelijk denk ik dat ik al weet wat je gaat zeggen want ik laat jou je verhaal niet afmaken. Of het gaat me niet snel genoeg, kan ook. Best lomp wel.
3: ik egoluister. Ik hoor jou iets zeggen dat ik herken. Dus ik reageer door mijn eigen verhaal te delen. Misschien denk ik zelfs dat ik jou ondersteun door te delen wat ik zelf heb meegemaakt. Maar eigenlijk geef ik jou niet de aandacht die je verdient. Niet lief.
4: ik oordeel. Oei, ben ik goed in. Ik vind nogal eens ergens wat van. Over wat je vertelt: “jeetje zei hij dat? Wat een loser zeg!”. Of over hoe jij daarop reageert: “dat kan je toch niet over z’n kant laten gaan!”.
5: ik los jouw probleem wel even op. Yep. Vooral met boeken. Heb jij ergens last van? Weet ik vast wel een boek dat je kan lezen waardoor alles ineens beter gaat. Getting things done van David Allen bijvoorbeeld, of Verslaafd aan liefde, van Jan Geurts. Want eigenlijk vallen de meeste problemen wel terug te voeren op uitstelgedrag, liefde of verslaving, niet dan?
6: ik ga de strijd aan. Deze vind ik wat lastig om toe te geven. Maar ja, ook ik vind het soms moeilijk te accepteren dat jij ergens anders tegenaan kijkt dan ik. Dus dan kan ik de neiging je te overtuigen maar moeilijk onderdrukken. Dan ga ik als drammerige betweter het debat aan en probeer ik punten te scoren met drogredenen en droge feiten. Terwijl ik diep van binnen ook wel weet dat de waarheid niet bestaat maar afhangt van waar je staat.

Het helpt mij om me hiervan bewust te zijn, gierend op twee wielen die bocht door en dan corrigeren en weer terug naar jouw verhaal. Misschien zeg ik wel even ‘sorry, vertel verder’. En af en toe gewoon lekker uit de bocht vliegen, ik ben ook maar een mens.