Vragen stellen? Waarom zou ik?
In “geluk is fokking hard werken” stipte ik het al even aan: geluk is met de nieuwsgierigen, die durven te vragen. Vragen durven stellen gaat niet alleen om nieuwsgierigheid natuurlijk, het gaat ook om het mobiliseren van hulp. Mijn eerste ervaring met durven vragen was op mijn 13e (denk ik) toen ik een landje vroeg voor een crossbaan en het nog kreeg ook. Hierover vertel ik in een eerdere blogpost “Door de ogen van…”
Ja maar dan moet ik ook iets terug doen…
Ik denk dat het best Nederlands is, onze geremdheid om hulp te mobiliseren. We zijn bang de ander tot last te zijn, of we willen dat het saldo op onze whuffie rekening niet teveel debet wordt want dan moeten we in de toekomst iets terug doen. Dat is een erfenis van oud “voor wat hoort wat denken”. Een die vast hier en daar nog wel op gaat hoor, daar niet van. Laatst was ik bij een ontmoeting van een netwerk in oprichting en toen ging het over “halers” en “brengers”. Ook hier proefde ik weer dat beeld dat er bij het stellen van een vraag een soort crediteur en een debiteur is.
Wanneer vragen delen wordt
Maar de fijnste vragen, de beste vragen, de energizing vragen, dat zijn vragen waarbij halen en brengen samenvalt. Je kent het wel, iemand vraagt je om ergens over mee te denken of om iets te doen wat je ongelooflijk leuk vindt om te doen. Iets waar je veel voldoening uit haalt, waar je blij van wordt, wat je energie geeft, wat je in staat stelt om te oefenen met bepaalde talenten etc. Door zo te vragen bied je ook iets aan, je geeft iets, maar je geeft niets weg. Dan gaat vragen over in delen.
Hierover heb ik in Uganda een hele waardevolle les geleerd. Daar ontstond bij de oprichtingsbijeenkomst van de Ugandese chapter van het East African Social Enterprise Network een spontane Durftevragen sessie (Totya buuza in het Ugandees). De oprichtster van dit netwerk, Irene Mutumba zei: “dare to ask is not the problem, dare to share is what we have to learn”. En ik denk dat voor iedereen geldt, durf te delen. Deel je idee, deel je vraag, deel je netwerk, je talent en je tijd en het wordt vermenigvuldigen.
In het ECHT
Vrij veel mensen denken dat durftevragen een hashtag op twitter is. En dat is ook zo, maar de “in het ECHTE” durftevragen workshops die waren er eerst. Twee jaar eerder ongeveer. Wel is het een feit dat twitter een enorme hefboom is / was op de vragen uit de echte sessies en dat er ook veel vragen los van sessies gesteld en opgelost worden via twitter. Dat twitter, kortom, een heel krachtig medium is om hulp mee te mobiliseren.
Durftevragen boek
Fanny Koerts en Nils Roemen schreven nu een boekje over het inmiddels 5 jaar jonge fenomeen Durftevragen. In dit uitstekend behapbare boekje dat wegleest als een warm mes door zachte boter (ik had het in 1,5 uur uit, inclusief wegdromen) staat het verhaal achter durftevragen opgetekend, geïllustreerd met talrijke inspirerende voorbeelden en gelardeerd met levendige illustraties van Kim Ravers. Het boek spreekt mij aan omdat het aan alle kanten het aanstekelijke optimisme van Fanny en Nils uitademt. Dat is een vorm van optimisme waarvan ik zelf heb gezien en ervaren dat het enorm goed werkt. Het is in de eerste plaats een prettige levenshouding, maar het is er ook een waarmee dingen gewoon lukken. En dat is handig, vooral als je iets WILT.
Daarnaast is het boekje ook een vermomde twitterhandleiding. Niet over waar de knopjes zitten waar je op moet klikken, maar over hoe twitter jou kan helpen om je netwerk uit te breiden en in beweging te krijgen voor datgene wat jij het allerliefste wilt.
Dus, waar wacht je nog op? Download hier gratis het boek ‘Durftevragen en de kracht van sociale overwaarde’
Luister hoe Nils Edwin Evers stil krijgt met zijn verhaal op radio 538 (17 oktober 2011)