Sorry

Ik was gisteren op radio6. Luister op de site van het programma of lees…

“Ha Winfried,

Je spreekt met Sanne Roemen, ik werk met groepen en heb wel eens te maken met dingen die de samenwerking frustreren of juist niet. Fijn dat je je telefoon niet opneemt, doe ik ook nooit en nou kan ik tenminste uitspreken.

Kapitein en veroorzaker van de grootste olieramp in de Nieuw Zeelandse geschiedenis maakt excuus en dat haalt het nieuws. In de Nederlandse pers voelt het als mosterd na de maaltijd en de dooie vogels krijg je er niet mee terug. Een goed excuus is belangrijk, een “fout” excuus is misschien vaak lief bedoeld maar zet niet zoveel zoden aan de dijk en wakkert vaak zelfs nieuwe frustratie of woede aan.

Een goed excuus is dat je de ander’s ongerief erkent en er begrip voor toont. Daarmee erken je niet automatisch schuld. Het belangrijkste is dat je zegt waar je je excuus voor aan wilt bieden en dan stopt met praten! Dus: sorry dat ik te laat was en dat je hebt moeten wachten. Je benoemt wat jij gedaan hebt en wat het gevolg voor de ander was. Daarmee laat je zien dat je het snapt. En zeg dan daarna dus niet “maar de brug stond open”. Maar je zegt “ik zal proberen volgende keer op tijd te zijn”

De kapitein had het eigenlijk nog best makkelijk want hij was gewoon schuldig, is daarvoor gestraft dus daar hoeft hij niet meer mee te worstelen.

Hij heeft het goed gedaan. Hij zegt dat hij zijn excuses wil aanbieden aan degenen die bijna een jaar later nog met de gevolgen te maken hebben. Hij zegt dat hij zich schuldig voelt en dat hij weet dat zijn roekeloze gedrag de oorzaak was van vele door zware olie bedekte stranden met alle gevolgen van dien.

Jammer is wel dat hij zegt dat het onverwacht was en dat hij dacht dat er nog veel te redden was maar dat hij dat toen al niet meer mocht omdat hij uit het gezag ontheven was. Daarmee schuift hij toch de schuld ook weer een beetje van zich af he? Ik weet wel dat een kwartier op een olietanker ongeveer hetzelfde is als een fractie van een seconde in een auto, maar hij is wel die verboden route ingeslagen en er was kennelijk een reden voor dat verbod.

Het is jammer dat de berichtgeving in Nederland zo summier is, die focust alleen op dat laatste stukje. Ze besteden geen aandacht aan zijn erkenning van het leed dat hij veroorzaakt heeft en dat is juist het stuk van het excuus dat ertoe doet. Hij verdient een pluim en dat hij aan het eind een beetje uitgleed vergeef ik hem wel. Ik moet er niet aan denken met die schuld de rest van mijn leven te moeten rondlopen.”

5 jaar geleden schreef ik op lifehacking.nl een stukje over De kracht van een goede Sorry. Afgelopen vrijdag googlede een redactielid van het Jazzy Radio6 programma Winfried draait door op “sorry” want dat was het thema van de uitzending van vandaag. Kennelijk gebruikt niemand online het woord sorry, want mijn artikel stond op de tweede plaats in de resultaten van Google. Of ik iets wilde zeggen over excuses aanbieden. Dat wilde ik wel. Zodoende.