Kairos: pluk je momenten, een cadeautje

Even een mijmering met jullie delen, en ik mag ook een cadeautje weggeven, dat komt aan het einde.

In de aanloop naar de bruiloft van een van mijn beste vriendinnen dook ik in de dozen met foto’s van vroeger. Als een oude kralenketting rijgen de momenten zich aan elkaar. Er zijn kralen kwijt en ik weet niet eens of dat mooie of lelijke kralen waren. Soms roepen foto’s een kettingreactie van herinneringen op en soms denk je “Huh, wie is dat? Waar was dat? Wat deed ik daar?”. Die kraal is voorgoed verloren.

Ik vond ook een oude sleutelhanger, waar mijn tourmanagers gereedschap aan hangt: een doppenwipper, een klein zaklampje, backstagepassen en een pen. Heel even dacht ik de geur van lange haren, verschraald bier, houthakkershemden en kistjes weer te ruiken. Heel even was ik weer daar en dacht ik aan die ene keer dat een fan ook van mij een handtekening wilde. Ik dacht dat het een vergissing was maar ze wist heel goed dat ik nooit in de spotlights stond maar ze vond me toch stoer. Ook mijn goede vriend M kwam even voorbij, met de mooiste glimlach die je ooit gezien hebt. Hij was psychotisch en koos er uiteindelijk voor niet verder te leven.

Van dat soort momenten, ze wonen allemaal ergens in je hoofd, er zijn filosofen die beweren dat je eigenlijk geen enkele herinnering echt kwijt raakt. Dat ze allemaal worden opgeslagen. Pijnlijk of mooi, ze roepen wat op, ze doen wat met je. Terwijl ik dus tussen die dozen zat verstreken de uren alsof het seconden waren. De herinneringen zogen mij mijn “binnentijd” in, mijn Kairos. De tijd leek zichzelf te omkrullen. Wonderlijk hoe dat werkt.

Nu kwam ik laatst een dame tegen, Janne. Zij heeft een hele grote rugzak met doosjes erin. In een doosje zitten kaarten, in een ander doosje heel veel viltstiften in alle kleuren van de regenboog. Altijd als Janne onderweg is of ergens aangekomen is vraagt zij mensen om een tekening te maken van een mooi moment. Ze verzamelt die momenten en plaatst ze op Pluk je momenten. Het zijn pareltjes, en even bladeren door die website veroorzaakt bij mij ongeveer dezelfde stroom aan herinneringen als het graven in mijn eigen verleden onlangs deed. En een hele hoop glimlachjes.

Nou gaf zij mij laatst als cadeautje dat ik mee mag doen aan een workshop van haar. Ga je in een groepje momenten plukken. Dat lijkt me heel erg leuk maar ik ga het niet doen, ik heb andere fijne belangrijke dingen te doen. Gelukkig is het een bewezen feit dat iets weggeven ook heel blij maakt dus ik vroeg aan haar of ik het cadeautje ook weg mocht geven en dat mocht!

Het cadeautje: ik mag aan twee mensen de workshop van Janne op 11 februari 2011 cadeau doen. Gewoon fijn tekenen, ook al denk je dat je dat niet kan, glimlachen om je eigen momenten en die van anderen. Niet gek toch? Aanmelden kan door een mailtje te sturen naar verzameling@plukjemomenten.nl. En ik denk dat Janne dan de eerste twee mensen die mijn naam in dat mailtje noemen gratis mee laat doen aan de workshop. Leuk toch?